تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان نیازمندی ها و آدرس niazhayerooz.LoxBlog.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.

آرشيو مطالب

شهريور 1391

مرداد 1391

ارديبهشت 1391

اسفند 1390

آذر 1390

آبان 1390

تير 1390

خرداد 1390

ارديبهشت 1390

پيوند هاي روزانه

قالب وبلاگ
کیت اگزوز ریموت دار برقی
ارسال هوایی بار از چین
خرید از علی اکسپرس

آرشيو لينكدوني

معرفی رشته دندانپزشکی

- 13,031 بازدید

توسط : مدیر

۳۱ تیر , ۱۳۸۸

هدف :

دندانپزشک به تشخیص و درمان بیماری‌های دهان و دندان می‌پردازد و از همین‌رو شاید بهتر باشد که عنوان این رشته را دهان‌پزشکی گذاشت.در گذشته دندانپزشکی را مساوی با دندانسازی می‌دانستند. اما امروزه دندانسازی تنها بخشی از دندانپزشکی است. رشته دندانپزشکی در مقطع دکترای عمومی نحوه رعایت بهداشت، پیشگیری و درمان بیماری‌های دهان و دندان را آموزش می‌دهد. دندان‌پزشکی یک علم تخصصی است که سلامت دهان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا کردن کلمات تامین می‌کند. همچنین به یاری این علم می‌توان بسیاری از بیماری‌ها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.

ماهیت :

این مقطع دارای دو دوره مجزای ۲ و ۴ ساله است. که در ۲ سال اول دانشجویان واحدهای علوم پایه مثل بیوشیمی، آناتومی، بافت‌شناسی، فیزیولوژی، ژنتیک، میکروب‌شناسی و ایمنی‌شناسی را می‌گذرانند و بعد از ۲ سال وارد دوره تخصصی دندانپزشکی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه آسیب‌شناسی فک و دهان، ارتودنسی، اندودنتیکس، پروتزهای ثابت و اکلوژن، پروتزهای متحرک و فک و صورت ، پریودنتولوژی، ترمیمی و مواد دندانی، بیماری‌های دهان و دندان، جراحی دهان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان و رادیولوژی دهان و فک و صورت می‌گذرانند. و در نهایت می‌توانند بیماری‌های دهان و دندان را تشخیص داده و در حد یک دندانپزشک عمومی نسبت به درمان آنها اقدام کنند.

عده‌ای دندانپزشکی را با کار عملی و تکنیکی صرف، یکی می‌دانند در حالی که اگر دانشجوی دندانپزشکی تنها فن و تکنیک این رشته را فراگرفته اما در علوم پایه ضعیف باشد، در نهایت یک دندانساز خواهد شد یعنی چنین فردی کار روی دندان را فراگرفته است اما از علم پزشکی بی‌نصیب می‌باشد.

آینده شغلی ، بازار کار، درآمد:

امروزه در کشور ما نزدیک به ۱۲ هزار دندانپزشک وجود دارد و از سوی دیگر سالانه ۱۸ دانشکده دندانپزشکی دولتی و خصوصی موجود در کشور بیش از ۱۰۰۰ دندانپزشک تربیت می‌کنند. حال سوال اینجاست که آیا برای این تعداد فارغ‌التحصیل رشته دندانپزشکی فرصت‌های کاری وجود دارد؟

دکتر افشار در پاسخ به این سوال می‌گوید:

امروزه در کشور ما فرصت‌های شغلی برای دندانپزشکان جوان به دو دلیل عمده محدودتر شده است که یکی از این دلایل پیشرفت بهداشت در کشور ماست. یعنی خوشبختانه کشور ما نیز مانند سایر کشورهای جهان در جهت پیشگیری و اهداف بهداشتی حرکت کرده و بسیاری از بیماری‌ها را مهار و کنترل کرده است. در نتیجه مردم کمتر به پزشکان و دندانپزشکان مراجعه می‌کنند. از سوی دیگر در چند سال اخیر رشد پزشکان و دندانپزشکان نسبت به نرخ رشد جمعیت افزایش یافته است. برای مثال اگر تا ۲۰ سال قبل به ازای هر ۲۵ هزار نفر یک دندانپزشک وجود داشت حال به ازای هر ۵ یا ۶ هزار نفر یک دندانپزشک وجود دارد. البته ذکر عوامل فوق به معنای آن نیست که هیچ فرصت شغلی برای دندانپزشکان جوان وجود ندارد بلکه در بسیاری از شهرستانهای کشور، ما هنوز شاهد کمبود دندانپزشک هستیم. یعنی در حالی که در بعضی از نقاط کشور به ازای هر ۲ هزار نفر یک دندانپزشک داریم، در نقاط محروم کشورمان به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر یک دندانپزشک وجود دارد.

دکتر کوثری نیز ضمن تایید موارد فوق می‌گوید:

مطمینا با پیشرفت بهداشت دهان و دندان، فرصت‌های شغلی یک دندانپزشک عمومی کاهش پیدا کرده است و البته افزایش تعداد دندانپزشکان جوان بیکار تنها مشکل ایران نیست چون طبق بررسی‌ها و پیش‌بینی‌های جوامع علمی خارج از کشور، در سال ۲۰۳۰ میلادی بهداشت دهان و دندان مردم به اندازه‌ای خوب خواهد بود که دندانپزشکی عمومی به بخشی از پزشکی عمومی برخواهد گشت و رشته دندانپزشکی تنها جنبه تخصصی پیدا می‌کند.

توانایی‌های مورد نیاز و قابل توصیه :

همانطور که در قسمت‌های قبل اشاره شد، عدم تسلط بر علوم پایه و زبان انگلیسی، دانشجو را از مقولات علمی دور می‌کند و صرفا به او توانایی انجام کارهای عملی این رشته را می‌دهد.

هرآنچه که یک دانش‌آموز در درس زیست‌شناسی دوره دبیرستان خود فرا می‌گیرد به نحوی به رشته دندانپزشکی ارتباط دارد بخصوص دو بخش فیزیولوژی و آسیب‌شناسی که دانشجویان دندانپزشکی در دو سال اول تحصیل خود با وسعت و عمق بیشتری نسبت به دوره دبیرستان مطالعه می‌کنند. همچنین دانشجوی این رشته باید از دستهایی ماهر و توانمند برخوردار باشد چون بسیاری از کارهای دندانپزشکی از تراش دندان گرفته تا بازسازی دندان نیاز به دستهایی هنرمند و توانا دارد تا بتوان به نحو احسن کارهای ظریف دندانپزشکی را انجام داد.

برخورداری از سلامت کامل جسمی و روانی و قابلیت انجام کارهای بسیار دقیق علمی، عملی، کلینیکی برای داوطلبان این رشته بسیار ضروری است. خلاقیت و مهارت در کار دست و همچنین برخورداری از خلاقیت و دید هنری، دانشجو را در انجام کارهای عملی این رشته و انجام مهارت‌های لازم در پیاده کردن آموخته‌های آن، کمک بسیار می‌کند.

وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر:

امکان ادامه تحصیل فوق دکترا در رشته‌های مختلف دندان‌پزشکی در ایران وجود دارد.

تعداد وعناوین واحدهای اصلی و اختصاصی:

طول دوره دندان‌پزشکی پنج سال است و درسهای آن در سه بخش : عمومی ، پایه و اختصاصی برنامه‌ریزی شده است که از لحاظ نحوه تعلیم و تدریس، به درسهای نظری ، عملی نظری، عملی تقسیم می‌شود.

این دوره شامل دو مرحله است:

مرحله اول (۵/۱ سال) : در این مرحله دانشجویان درسهای نظری و عملی علوم پایه و عمومی را در دانشگاه (کلاس و آزمایشگاه)‌ می‌گذرانند.

مرحله دوم (۵/۳ سال) : در این مرحله دانشجویان درسهای تخصصی را در دانشگاه (کلاس و بخشهای کلینیکی) فرا می‌گیرند و به منظور برخورداری از کارایی آموزشی- درمانی، بیشتر این دوره تحصیلی را در بخشهای کلینیکی دانشکده و بیمارستانهای وابسته به ارایه خدمات بهداشتی و درمانی می‌پردازند؛ لازم به تذکر است که گذراندن درسهای پایه برای ورود به دوره کلینیکی (مرحله دوم) ضروری است.

نظام آموزشی مطابق آیین‌نامه مصوب شورای عالی برنامه‌ریزی است و هر واحد درس نظری ۱۷ ساعت و هر واحد درس عملی ۳۴ ساعت است. کل واحدهای درسی این دوره ۲۰۳ واحد است.

درسهای پایه

درس های پایه به درسهایی گفته می‌شوند که زمینه‌ساز ورود دانشجو به درسهای اصلی و تخصصی و فراگیری آنهایند. در این رشته درسهای پایه جمعا به تعداد ۴۳ واحد درسی است که عبارتند از: فیزیک پزشکی ، بیوشیمی ، بافت‌شناسی انسانی، جنین‌شناسی، تشریح ، ژنتیک انسانی، میکروب‌شناسی، ایمنی شناسی، فیزیولوژی، روان‌شناسی عمومی، آسیب‌شناسی عمومی.

درسهای اختصاصی

درسهای تخصصی به درسهایی گفته می‌شود که اطلاعات و آگاهیهای لازم را درباره رشته تخصصی به دانشجو داده، او را با مفاهیم تخصصی و عمده رشته مورد نظر آشنا می‌کند و آموزشهای لازم را به او می‌دهند.

در رشته دندان‌پزشکی درسهای تخصصی عبارتند از: کالبدشناسی و مرفولوژی دندان، زبان خارجی اختصاصی، جنین و بافت‌شناسی فک و دهان ، آسیب‌شناسی دهان، ارتودنسی، اندودنتیکس، بیماریهای دهان و تشخیص ، بیولوژی دهان، پریودنتولوژی، دندان‌پزشکی ترمیمی(پروتز متحرک پارسیل، پروتز ثابت ، پروتز کامل) جراحی دهان و فک و صورت ، دندان‌پزشکی کودکان، رادیولوژی دهان ، گوش و حلق و بینی ، نظام پزشکی و طب قانونی، بهداشت عمومی و اکولوژی ، بهداشت محیط زیست ، دندان‌پزشکی مجتمعی ، بیماریهای روانی ، بیماریهای درونی، فارماکولوژی ، بهداشت دهان و تغذیه و ندان‌پزشکی پیشگیری مواد دندانی و پایان‌نامه (رساله)‌.

دانشجویان در سال چهارم با تایید استاد راهنما، موضوعی را برای پایان‌نامه انتخاب وراجع به آن تحقیقاتی را آغاز می‌نمایند، ولی واحد پایان‌نامه در سال آخر محاسبه خواهد گردید که در آن زمان دانشجو پایان‌نامه را به هیات داوران منتخب ارایه و از آن دفاع می‌نماید.

خلاصه‌ای از مطالب مطرح شده بعضی از درسهای تخصصی الزامی:

اندودنتیکس: مطالب این درس شامل بررسی اتیولوژی، تشخیص، پیشگیری و درمان بیماریهای پالپی و بافتهای نگهدارنده دندان‌ناشی از ضایعات پالپ به منظور حفظ سلامت و نگهداری دندانهای طبیعی است.

بیماریهای دهان و تشخیص : در درس بیماریهای دهان و تشخیص، به شناسایی ، تشخیص کلینیکی و پاراکلینیکی ضایعات حفره دهان و درمان ضایعات مخاطی آن و ارتباط آن با سایر بیماریهای بدن پرداخته می‌شود.

پروتزهای دندانی: در این درس در ارتباط با مسایل ترمیمی و بازسازی دستگاه جونده (دندانها و ساختمان مجاور کناری صورت) از طریق پروتزهای ثابت، متحرک (پارسیل و کامل) و فک و صورت بحث می‌شود. همچنین مسایل مربوط به اصول اکلوژن در این رشته مورد تدریس علمی عملی قرار می‌گیرد.

رادیولوژی: درس رادیولوژی یکی از درسهای دندان‌پزشکی و از علوم اساسی جهت دستیابی و شناسایی حالات طبیعی و غیرطبیعی استخوان فکها و دندانها می‌باشد.

دندان‌پزشکی کودکان: درس دندان‌پزشکی کودکان، قسمتی از درسهای دندان‌پزشکی است که شامل : تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری‌ دهان و دندان کودکان، معلولان و معلولان ذهنی و شناسایی رابطه آن با سلامت عمومی آنها می‌باشد.

دندان‌پزشکی ترمیمی : این درس شامل بررسی اتیولوژی ، تشخیص ، پیشگیری و درمان و ترمیم ضایعات بافتهای سخت دندانی به منظور حفظ سلامت و زیبایی دندانهای طبیعی و بافتهای نگه‌دارنده آنهاست.

رشته ‌های مشابه و نزدیک به این رشته :

وجوه مشترک علمی وسیعی که این رشته با رشته پزشکی دارد، به دندان‌پزشک این مهارت را می‌دهد تا با شناخت همه جانبه ساختمان بدن و فیزیوپاتولوژی آن خدمات و درمان‌های لازم را در راستای تخصصی خود ارایه دهد.

وضعیت نیاز کشور به این رشته در حال حاضر :

اگرچه اهمیت رشته دندان‌پزشکی در شهرهای بزرگ و متوسط تا حدود زیادی روشن است، اما متاسفانه هنوز این رشته نتوانسته است ارزش والای خود را در شهرهای کوچک و روستاها، آن‌چنان که باید نشان دهد. گرایش روزافزون داوطلبان به این رشته و مراجعه رو به افزایش شهروندان به شاغلان این حرفه ، می‌تواند اهمیت قابل ملاحظه و نیاز به متخصصان را در این رشته ، حتی در مقایسه با سایر رشته‌های پزشکی به وضوح نشان دهد.

نکات تکمیلی :

اما تحصیل در این رشته خالی از مشکل نیست . دکتر صنوبری نیز در مورد دشواری‌ها و مشکلات این رشته می‌گوید:

دندانپزشکی حرفه‌ای است که با کارهای عملی بر روی بیمار همراه است، بنابراین امکان انتقال بیماری‌های عفونی مثل هپاتیت یا ایدز از بیمار به پزشک بسیار زیاد است و دندانپزشکان باید همواره به اصول کنترل عفونت توجه داشته باشند چون یک کوتاهی یا اشتباه می‌تواند برای آنها عواقب ناخوشایندی داشته باشد. همچنین یک دندانپزشک باید بطور مرتب نرمش و ورزش کند تا دچار کمردرد و پادرد مزمن نگردد.

در همین رابطه بخوانید:

نويسنده : مسعود کاشانی | تاريخ : یک شنبه 11 ارديبهشت 1390برچسب:,

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

در زمان باستان، ماياها مردماني با فرهنگ سطح بالا بودند كه در گواتمالا و هندوراس فعلي مي زيستند. آنهاكه از مردم بابل باستاني نيز قديمي تر بودند، به دلايل مذهبي اقدام به قرار دادن اينله روي دندانها و يا سوراخ كردن صورت و گوش مي نمودند. آنها در قرار دادن اينله هاي سنگي زيبا روي حفرات تراش داده شده دندانهاي قدامي بالا و پايين و گاهي دندانهاي پرمولر، مهارت داشتند. بدون شك، اين اينله ها روي دندانهاي زنده قرار داده ميشد و آنچنان دقيق اين كار انجام مي گرفته كه حتي تا هزار سال بعد اين اينله ها، در جاي خود باقي مي ماندند. اينله هابا سمانهاي خاص به حفره چسبانده مي شد كه جنس عمده آنها با اسپكتروگرافي، كلسيم فسفات تشخيص داده شده است.

در اوان كودكي، دختران فرقه Vanomami در ونزوئلا ، باريكه هاي تيز شده از چوب سخت و بامبو را به لبها و گونه هايشان فرو مينمودند كه جنبه زيبايي داشته است.

پونتيك يا دندان مصنوعي در اين دنچر پارسيل ثابت، جايگزين ثناياي مياني سمت راست بالا كه از دست رفته، شده است. احتمالاً دنداني از يك گاونر است كه به نواري از طلا پرچ شده است(متعلق به سرزمينEtruria Musee de l Ecole Dentaire de paris)

مسواك خاورميانه بنام Siwak و Misswak يك شاخه كوچك از درخت سالوادورا پرسيكا به نظر نيم اينچ است كه آن را براي يك روز در آب غوطه ور مي سازند تا الياف آن از هم جدا شود. چوب اين درخت حاوي بيكربنات سديم و اسيدتانيك و ساير موادي است كه تأثير مثبتي روي لثه ها دارد.

در اين عكس كه حدوداً متعلق به سال 1910 مي باشد. يك دندانپزشك الجزيره اي ديده مي شود كه در حال كشيدن يك دندان با يك وسيله اروپايي است كه كليد ناميده مي شود.

Watter Hermann Ryff ( 1562-1500 ) رساله جراحي بزرگ Gross chirurgey را در سال 1545منتشر ساخت و بنظر مي رسد چندين بار آن را تجديد (Great Surgery) چاپ نمود، از جمله يكي در سال 1559 كه در آن تصاويري از قلمهاي جرمگيري Scaler ديده مي شود. تصاوير Ryff دقيق و درست بود. متأسفانه عمر او كفاف نداد و كتاب دندانپزشكي كه او تصميم داشت بنويسد، هرگز چاپ نشد.

يك دندانپزشك در حال سفر، وسايل خود را در يك دهكده در هلند برپا داشته و كمك او به بيماران حيرت تماشاگران را برانگيخته و موجب سرگرمي آنها گشته است.

اين صندلي دندانپزشكي آلماني كه تودوزي شده و تشك دار است و از هر جهت به خوبي آراسته شده، متعلق به دهه 1890 بوده و توسط يك پدال پايي بالا و پايين برده مي شود.

در نماي موزه ملي تاريخ آمريكا در واشنگتن ، اين مدل مطب دكتر G.V.Blackدر ايالت ايلي نويز ديده مي شود كه متعلق به سال 1885 است.

صندلي دندانپزشكي James Beall Morrison در سال 1868 يك مكانيسم منحصر به فرد داشت كه به دندانپزشك اجازه مي داد آن را در هر جهتي كج نمايد. با وجود مزاياي واضح آن، فقط چهار نمونه از اين صندلي ساخته شد(موزه دانشكده كپنهاك) صندلي دندانپزشكي توسط كمپاني سازنده وسايل دندانپزشكي در 1875 معرفي گرديد كه بر اساس بروشور تبليغاتي آن مي توانست به اندازه كافي به عقب خم شود تا به دندانپزشك اجازه دهد، نشسته كاركند، ولي اغلب دندانپزشكان تا حدود سال 1950 ترجيح مي دادند كه حين كار ايستاده باشند.

كلينيك اصلي درمانگاه دندانپزشكي Eastman در روچستر نيويورك، در روز افتتاح آن در سال 1917در اينجا ديده مي شود. دندانپزشكان همه تازه فارغ التحصيلان مدارس دندانپزشكي هستند كه علاقمند كسب تحصيلات بالاتر مي باشند.

در 6 مارس 1840 اولين كالج دندانپزشكي دنيا در ايالت مريلند بنام كالج بالتيمور، در نتيجه تلاشهاي Hayden,Harris تأسيس گرديد.

كشف مهم بي حس كننده در علم پزشكي توسط يك دندانپزشك آمريكايي بنام Hartford در سال 1844 انجام شد و آن گاز خنده آور نيتروزاكسايد بود. وي پس از انجام بي حسي(بي هوشي)، دندان فردي را بدون احساس درد، كشيد.
در پايان دهه اول قرن بيستم، بي حسي موضعي جايگزين بي هوشي عمومي در مطب دندانپزشكي گرديد. معرفي توسط شيميدان آلماني Alfred Einharn در 1904 دندانپزشكي را با حذف درد از اعمال دندانپزشكي متحول شاخت. در اوايل دهه 1920 اغلب دندانپزشكان، دستگاه اشعه X و استريليزاتور داشتند.

جامعه پرستاران دندانپزشكي (دستياران دندانپزشكي) در اوايل سال 1923 تشكيل گرديد و دندانپزشكي چهار دستي به تدريج فراگير شد. دكتر آلفرد فونس Bridgeport در ايالت آمريكا، اولين فردي بود كه به نقش مهم بهداشت دهان ودندان در حرفه دندانپزشكي يقين پيدا كرده و تربيت بهداشتكار دهان و دندان را پايه گذاري نمود. او در نوامبر 1913 اولين كلينيك بهداشتكاران دهان ودندان را به نام كلينيك در گاراژ خانه خود افتتاح نمود.

دندانپزشكان در سال 1847 به نقش پيشگيري كننده فلورايد در پيشرفت پوسيدگيهاي دنداني پي بردند. در سال 1908 دكتر Mckay كه در چشمه هاي كلرادو زندگي مي كرد. متوجه ايجاد لكه هاي قهوه اي رنگي بنام در روي دندان كودكان شهرش شد كه امروزه مي دانيم در اثر مصرف بيش از حد فلورايد مي باشد. او فهميد كه ماده اي در منبع آب شهر عامل بروز آن است و اينكه اين كودكان پوسيدگي بسيار پاييني دارند. ولي آن عامل را شناسايي نكرد.
اولين كلينيك دندانپزشكي رايگان براي در دنيا در سال 1902 توسط Jessen از استراسبورگ آلمان افتتاح گرديد.
اولين ژورنال تخصصي، ژورنال پريودنتولوژي بود كه در سال 1930 چاپ شد.

در طي قرن بيستم، هشت تخصص در دندانپزشكي تكامل يافت كه امروزه هريك ژورنالهاي اختصاصي خود را داراست. انجام امتحانات بورد در هر رشته به ترتيب زير انجام شد:
ارتودنسي 1930
جراحي دهان 1946
پاتولوژي دهان 1948
پروتز 1948
كودكان 1949
دندانپزشكي اجتماعي 1951
اندودانتيكس 1964

     در دوره قاجاريه طب ايران به تدريج از سنتي به اروپايي تبديل گشت و بنظر مي رسد طب مدرن ايران نيز از مدرسه دارالفنون آغاز شده است.

     قبل از تأسيس دارالفنون، طب بطور كلي سنتي بوده و درمانها بطور تجربي و بدون پايه علمي با وسايل بسيار ابتدايي و توسط افراد فاقد صلاحيت انجام مي شد و شايد در حال حاضر هم در برخي نقاط دور افتاده انجام شود.

     براي درد دندان، عطارها از داروهاي گياهي مانند روغن نخود، آب پياز، شيره انجير، ترياك و براي رفع آبسه هاي دنداني از صمغ كتيرا و باقلا و آرد گندم سرخ شده در روغن استفاده مي كردند.

     كشيدن دندان ها توسط دلاكهاي حمام و سلماني ها و بدون بي حسي به نحوي بسيار دردناك و وحشت آور انجام مي شده و گاهي سلماني ها اين كار را بصورت دوره گرد در محلات انجام مي دادند.

     پوسيدگيهاي دنداني، دندانهاي تغيير رنگ يافته بر اثر ضربه، دندانهاي شكسته و فضاهاي بي دنداني (ناشي از كشيدن دندان)همه توسط روكش هاي طلا كه توسط زرگرهاي ماهر ساخته مي شد ترميم مي گشت. اين روكشها را استامپ يا استامپه و يا شارپي مي ناميدند. شارپي از نام دستگاهي بنام شارپ گرفته شده كه اين روكشها توسط آن ساخته ميشد.

     تأسيس و افتتاح رسمي دارالفنون تهران در سال 1228 ه.ش توسط اميركبير صدر اعظم ناصرالدين شاه انجام شد و سرآغاز معرفي نظام جديد آموزش و از اقدامات مهم فرهنگي كشور مي باشد.

     دارالفنون اولين مدرسه دولتي ايران بوده و به كمك استادان اروپايي آموزش رشته هاي مختلف در آن آغاز گشت. رشته پزشكي دارالفنون قبل از تأسيس دانشگاه تهران تنها مركز آموزش طبابت در ايران بود.

     درآبانماه سال 1297 شمسي مدرسه طب از مدرسه دارالفنون جدا شد و مرحوم دكتر لقمان الدوله به رياست آن منصوب گرديد.

     دانشگاه تهران در عهد رضا شاه تأسيس گرديد و نخستين قسمت آن كه ساخته شد، تالار تشريح بود كه در سال 1313شمسي افتتاح گرديد. در سال 1316 كليه قسمتهاي دانشكده طب به ساختمان جديد دانشگاه تهران منتقل شد و شروع بكار نمود. در سال 1335 دو رشته داروسازي و دندانپزشكي كه از شعب دانشكده پزشكي بود، بصورت مستقل درآمد. بيمارستان امير اعلم علاوه بر بخشهاي متعدد پزشكي، داراي بخش دندانپزشكي و جراحي فك و صورت ، شامل پرتونگاري و دو درمانگاه عمومي، آموزشي و اطاق عمل بود.

     از سال 1290 شمسي پرداختن به حرفه هاي طبابت، داروسازي و دندانسازي موكول به تحصيل و دريافت اجازه نامه رسمي از وزارت معارف شد.

     در سال 1300 در تهران تنها 3 نفر دندانپزشك بودند: دكتر فالك كوش ميلچارسكي(اهل لهستان، دندانپزشك مخصوص رضا شاه و از تكنسين هاي فوق العاده پروتز دنداني) دكتر اتكيناشتومپ(تبعه سوئيس، دندانپزشك مخصوص اتابك)، دكتر هارطيون استپانيان(اهل تركيه و از زمره پزشكان دربار)

     در سال 1307 رضا شاه طي فرماني دستور تأسيس مدرسه دندانسازي را صادر كرد و دو سال بعد اين مدرسه شروع بكار نمود. محل اوليه اين مدرسه، در دارالفنون بود و مديريت فني آن را دكتر ميلچارسكي بعهده داشت.

     در سال 1316 با تاسيس دانشگاه تهران در محل فعلي، مدرسه طب و شعب مربوط به آن به اين مكان نقل مكان كردند و شرط ورود به اين دانشكده ها دارا بودن ديپلم كامل متوسطه تعيين گشت.

     در ادامه شكل گيري دندانپزشكي كشور، در سال 1322 شوراي دانشگاه، اطلاق كلمه دندانپزشك بجاي طبيب دندانساز و دندانساز بجاي مكانيسين دندان را پذيرفت و از سال 1324 گواهي نامه رسمي و پروانه اشتغال به كار فارغ التحصيلان دندانپزشكي با عنوان دندانپزشك صادر شد.

     دوره دانشكده دانشگاه تهران تا سال 1330، 4 سال، از آنسال تا 1348، 5 سال و بعد از آن تاكنون 6 سال بوده است.

     در سال 1355 مدرسه دندانسازي از دانشكده پزشكي مجزا گرديد و دانشكده دندانپزشكي ناميده شد. گروههاي آموزشي اوليه عبارت بودند از: ارتودنسي، بيماريهاي دهان پروتز ، جراحي و دندانپزشكي عملي.

     از سال 1339 عضويت پزشكان و دندانپزشكان در سازمان نظام پزشكي اجباري شد و اين سازمان مرجع رسيدگي به تخلفات و شكايات در رابطه با امور پزشكي و دندانپزشكي قرار گرفت. در رأس آن هيأت مديره سازمان قرار دارد كه تعداد دندانپزشكان آن دو نفر است.

     در سال تحصيلي 39-1338 آموزشگاه پرستاري دندانپزشكي در مقطع فوق ديپلم با هدف آموزش دستيار دندانپزشك آغاز به كار نمود. اولين نشريه دندانپزشكي كشور« نشريه دانشكده دندانپزشكي دانشگاه تهران» در سال 1336 منتشر شد و بعدها به مجله دانشكده دندانپزشكي تغيير نام يافت.

     در سال 1340 ، چهار كرسي جديد تشخيص پروتز ثابت جراحي فك و صورت و كالبد شناسي دندان ايجاد شد و در سال 1344 آموزشگاه بهداشت دهان و دندان تأسيس گرديد كه مدرك آن فوق ديپلم مي باشد. سرانجام بهره برداري از ساختمان جديد دانشكده در سال 1345 با ظرفيت 200 دانشجو انجام گرفت كه دكتر محسن سياح اولين رئيس آن و اين دانشكده، اولين دانشكده دندانپزشكي كشور مي باشد.

     در سال 1344 در پي احداث دانشگاه ملي ايران، دانشكده دندانپزشكي اين دانشگاه بعنوان دومين دانشكده دندانپزشكي كشور كار خود را با 120 دانشجو آغاز كرد. در سال 1346 آموزشگاه تربيت تكنسين هاي پروتز دنداني در اين دانشكده تأسيس يافت و در سال 1347 آموزشگاه عالي بهداشت دهان و دندان دانشكده شروع به فعاليت كرد. در سال 1361 نام دانشگاه ملي ايران به دانشگاه شهيد بهشتي تغيير يافت.

     پس از دانشكده دندانپزشكي دانشگاه ملي تا سال 1357، تعداد دانشكده هاي دندانپزشكي به 5 عدد افزايش يافت: مشهد 1344 شيراز 1348 اصفهان 1352

     تا قبل از انقلاب ، تنها دو دانشكده دندانپزشكي تهران و ملي ايران فقط در 5 رشته ارتودنسي، پريودنتولوژي، بيماريهاي دهان وتشخيص، پروتز و جراحي فك و دهان و صورت دوره هاي تخصصي ايجاد گرديده بود و پس از انقلاب تعداد رشته هاي تخصصي به 11 رشته رسيد كه هرساله از طريق آزمون پذيرش دستياري ، تعدادي دستيار تخصصي مي پذيرند.

     وظيفه تربيت و آموزش كادر درماني دندانپزشكي(دندانپزشك، بهداشتكار دهان ودندان و تكنسين پروتز دندان) تا سال 1364 به عهده وزارت فرهنگ و آموزش عالي و از آن پس به عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي گذاشته شد.

     هم اكنون مراكز آموزش دندانپزشكي شامل 16 دانشكده دندانپزشكي زير نظر وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي و دو دانشكده دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي(واحد تهران و واحد خوراسگان اصفهان) مي باشد. در سالهاي اخير مراكز آموزش بهداشتكاران دهان ودندان به دانشكده هاي دندانپزشكي تبديل شده است.

     آموزش دندانپزشكي عمومي در سالهاي قبل از انقلاب، تنها در 4 دانشكده تهران، ملي، مشهد و شيراز بصورت سالي ترمي و واحدي با گذراندن 240 واحد درسي شامل علوم پايه، پره كلينيك و كلينيك انجام مي شد.

     در حال حاضر برنامه شامل 205-202 واحد درسي و طول دوره 6 سال است. پس از دو سال و گذراندن 68 واحد دروس عمومي و علوم پايه، دانشجويان وارد دوره باليني (پره كلينيك و كلينيك) مي شوند و آموزش خود را با حضور بيماران ادامه مي دهند. در انتهاي دوره 6 ساله و پايان يافتن واحدها و ارائه پايان نامه به ارزش 6 واحد، فارغ التحصيل مي شوند. در مورخ 21/7/1372 امتحان جامع علوم پايه دندانپزشكي و داروسازي تصويب شد و از آن زمان به بعد لازم الاجرا گرديده است.

     رشته هاي وابسته به دندانپزشكي ، دوره دو ساله (كارداني) بهداشت دهان ودندان (پرستاري دندانپزشكي) و تكنسين ساخت پروتز دنداني مي باشد.

     ادامه تحصيل و دريافت درجه تخصصي پس از فارغ التحصيل شدن در رشته دندانپزشكي عمومي در 10 رشته(ارتودنسي، اطفال، اندودنتيكس، پاتولوژي، پروتز، پريودنتيكس، ترميمي، تشخيص بيماريهاي دهان، جراحي دهان و فك و صورت و راديولوژي دهان) در داخل كشور امكان پذير است.

     اولين امتحان تخصصي در سال 1353 در دانشگاه تهران بطور داخلي انجام گرفت. اولين امتحان سراسري در دانشگاه ملي در سال 1354 انجام شد و سپس يك دوره ديگر امتحان در سال 56-1355 برگزار گرديد.
پس از پيروزي انقلاب تا كنون 16 دوره امتحان توسط دبيرخانه شوراي آموزش دندانپزشكي و تخصصي كشور براي گزينش دانشجوي دوره دستياري انجام گرفته است.   همچنين به مننظور   رسمي شدن درجه تخصصي دانشجويان فارغ التحصيل رشته هاي مختلف تخصصي تا كنون 18 دوره امتحانات بورد تخصصي بصورت متمركز برگزار گرديده است. اولين فعاليت صنفي دندانپزشكي تأسيس سنديكاي دندانسازان ايران در سال 1322 مي باشد. فعاليتهاي محدود علمي و فني حاصل تلاش اين سنديكا بود.
در سال 1329 كانون دندانپزشكان ايران بوجود آمد كه خود بخود بدون اعلام انحلال در سال 1335 منحل شد. سومين مجمع علمي صنفي دندانپزشكي در 24 ديماه 1341 با نام جامعه دندانپزشكان ايران بنيان نهاده شد كه چون مباني مستحكمي داشت، دندانپزشكان ايراني آن را خانه انگاشتند و در حفظ و بقا و اعتلاي آن كوشيدند. اين جامعه بعدها به نام جامعه دندانپزشكي ايران تغيير نام داد تا فراگير همه حرف وابسته به دندانپزشكي باشد.

     در سال 1361 جامعه اسلامي دندانپزشكان تشكيل شد و در سال 1369 انجمن دندانپزشكي جمهوري اسلامي ايران را به ثبت رسانده و فعاليت خود را آغاز كردند.

     بالاخره در سال 1375 بين هيأت مديره انجمن دندانپزشكي ايران و جامعه دندانپزشكي ايران ادغام صورت گرفت و هم اكنون به نام انجمن دندانپزشكي ايران ، خانه دندانپزشكان ايراني مي باشد .

    از روزگار كهن ، بيماري دهان مشكل انسانها بوده است. جمجمه افرادCro-Magnonكه 25000 سال پيش در زمين ساكن بودند. شواهدي از پوسيدگي دندان را نشان ميدهد. قديمي ترين منبع ثبت شده بيماري دهان از يك متن سومري است.(Circa 5000 سال قبل از ميلاد) كه كرمهاي دندان را بعنوان دليل پوسيدگي دندان شرح مي دهد. هيچ كس نمي تواند انكار كند كه در طي سالها دندانپزشكي گامهاي عظيمي برداشته و گذشته ، حال و آينده دندانپزشكي يكي از عنوانهاي مورد بحث پيشكسوتان دندانپزشكي در چهل و هفتمين گردهمايي ساليانه آكادمي دندانپزشكان عمومي مي باشد.

     Eric Curtis دندانپزشك، مورخ نامدار دندانپزشكي و سخنگوي آكادمي دندانپزشكان عمومي مي گويد: مطمئناً چيزهاي زيادي از قرون وسطي تا ابتداي سالهاي 1700 ، زماني كه اغلب درمانهاي دندانپزشكي توسط افرادي بنام جراحان آرايشگر انجام ميشد، تغيير كرده است. اين افراد همه كاره، دندانها را مي كشيدند و جراحي هاي كوچك را انجام ميدادند، بعلاوه مو كوتاه مي كردند، زالو مي انداختند و موميايي مي كردند.

    دندانپزشكان در سالهاي 1700 به جوامع آمريكايي مهاجرت كردند و خود را ابتدا وقف حذف دندانهاي بيمار و قرار دادن دنچرهاي مصنوعي نمودند.

     در سالهاي 1800 حرفه دندانپزشكي شامل كارهايي نظير كشيدن دندانها با Turnkay ( يك وسيله ابتدايي شبيه به آچار چرخ ضامن دار كه براي كشيدن دندانها استفاده مي شد)، تميز كردن دندانها با كاغذ تراش (Seraper) و برداشت پوسيدگيها با وسايل دستي بود.

     مواد ترميمي استفاده شده قلع، ورق طلا، سرب و نقره بود. دنچرها از عاج تراشيده ميشد و يا از دندانهاي گاونر فرم دادن ميشد.

     در قرن گذشته، اميد به زندگي افراد تقريباً دو برابر شده است و تغييرات بسيار زيادي در كيفيت زندگي رخ داده است. بعضي از اين تغييرات كه تأثير مثبتي بر دندانپزشكي داشته اند شامل موارد زير مي باشند: تأكيد بيشتر بر بهداشت فردي ، دسترس بودن آنتي بيوتيك ها، واكسن ها، فلوريداسيون، رژيم هاي غذايي بهبود يافته، الكتريسيته و گرما، اشعه X ، تلفن، كامپيوترها و اينترنت.

     دانش دندانپزشكي امروزي شامل استفاده از ترميم هاي نقره و سفيد، فلوريداسيون، روشهاي air abrasion براي ترميم حفرات و غيره مي باشد.

     افزايش تعداد افراد بالاي 65 سال كه دندانهايشان را حفظ كرده اند نيزدندانپزشكي را تحت تأثير قرار داده است و توجه بيشتري به نيازهاي پيچيده افراد مسن تر معطوف گشته است.

     افزايش جمعيت آگاهتر و فرهيخته تر در آمريكا بطور نسبي، تعداد ملاقاتهاي دندانپزشكي براي داشتن لبخندي زيبا را افزايش داده است كه كاملاً در تضاد با دلايل ويزيتهاي دندانپزشكي در صد سال گذشته است: تسكين درد و بازيابي عملكرد.

     در قرن آينده، با افزايش تعداد افرادي كه دندانهايشان را در طول زندگي سالم نگهداشته اند، اين تمايل در مشتريان افزايش خواهد يافت.

     دكتر Curtis مي گويد: بطور حتم هيچ كس نمي داند كه آينده دندانپزشكي چه چيزي را در خود خواهد داشت. من تصور مي كنم با ورود به قرن بيست و يكم ما شاهد تركيبي از دندان پزشكي با مراقبتهاي جامع سلامتي باشيم و تمركز بيشتري بر ارتباط بين سلامت دهان و سلامت عمومي خواهد بود. تكنولوژي همراه با كامپيوتر براي تشخيص و درمان و درمانهاي با واسطه ژن كه ساختار ژني دندانها را به منظور مقاوم ساختن آنها به پوسيدگي تغيير مي دهد نيز بنا به اظهارات دكتر Cutis در آينده مهم خواهدبود.

نويسنده : مسعود کاشانی | تاريخ : یک شنبه 11 ارديبهشت 1390برچسب:,

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» علم دندانپزشکی

    پس از گذراندن شش سال دوره عمومي دندانپزشكي و ارائه پايان نامه ,فارغالتحصيل شده و با مدرك دكتراي دندانپزشكي كليه خدمات عمومي دندانپزشكي را ارائه مي نمايد . از جمله انواع ترميم هاي دنداني , روت كانال تراپي , ارتودنسي هاي ثابت و متحرك , درمان بيماريهاي دهان و دندانها , ساخت انواع پروتز هاي دنداني , جراحي هاي دهان و دندانها, تشخيص و درمان بيماريها.

اندودنتيكس(تخصص درمان ريشه دندان)- تخصصي از دندانپزشكي است كه علوم پايه و كلينيكي آن شامل تشخيص، پيشگيري و درمان بيماريها وصدمات پالپ و بافتهاي اطراف ريشه مرتبط با پالپ مي باشد. درمان پالپ دندان با نامهاي روت كانال، اندو، عصب كشي و... شناخته مي شود كه اين معمول ترين درماني است كه توسط متخصصين اين رشته انجام مي شود.
     بيان اينكه دنداني احتياج به معالجه ريشه دارد و يا به اصطلاح عاميانه عصب كُشي يا عصب كِشي شود در بسياري از بيماران ايجاد هراس و اضطراب مي كند و اغلب ترس آنها ناشي از مطالب نادرستي است كه در اين زمينه شنيده اند. بسياري از بيماراني كه جهت خلاصي از درد فوراً اقدام به كشيدن آن نموده اند، بعداً پشيمان شده و آرزو مي كنند كه اي كاش با معالجه ريشه، دندان را نجات داده بودند. خصوصاً آنهايي كه جهت جايگزيني آن دندانها با پروتزهاي ثابت از هزينه گران اين خدمات آگاهي مي يابند.

تعريف اندو يا اندودونتيكس؟
     دندان مركب از يك ساختمان سختي است كه بافت نرم زنده اي را احاطه كرده است. اين قسمت نرم مركزي، پالپ (دراصطلاح عاميانه، عصب) نام دارد كه شامل سلولها، عروق خوني واعصاب مي باشد. اندودونتيكس شاخه اي از علم دندانپزشكي است كه وظيفه تشخيص و درمان پالپهاي آماسي و بيمار شده را به عهده دارد.

چه عواملي سبب آماس و بيماري پالپ مي گردند؟
     پوسيدگيهاي دنداني اگر درمان نشوند، بعد از تخريب مينا و عاج به پالپ رسيده و باعث التهاب و ناراحتي آن مي گردند. علاوه بر پوسيدگي، عوامل ديگري چون سابقه ضربه ناگهاني به دندان، پركردگي هاي عميق، شكستگي و ترك دندان، تحليل و سايش شديد دندانها و بيماريهاي پيشرفته لثه در ايجاد آماس و بيماري پالپ نقش دارند.

علائم بيماري پالپ چيست؟
     برخي از علائم پالپ آماسي شامل درد ادامه داربه هنگام نوشيدن مايعات سرد و يا گرم، درد خود بخودي، درد هنگام جويدن و يا حتي موقع دراز كشيدن مي باشد. گاهي نيز با توجه به سير بيماري پالپ، ممكن است بيمار درد نداشته باشد. علائم ظاهري پالپ بيمار ممكن است وجود پوسيدگي عميق و يا وجود ضايعه در انتهاي ريشه، تورم و يا تخليه چرك از دندان و يا انتهاي آن باشد.

فوائد معالجه عصب چيست؟
     1 - دندان حفظ مي شود. 2- وجود دندان باعث حفظ استخوان نگهدارنده آن مي گردد.

عوارض عدم درمان چيست؟
     1 - آبسه 2- درد 3- عفونت شديد 4- نهايتاً از دست دادن دندان خواهد بود.

درمان جايگزين چيست؟
     در بعضي موارد و شرايط مي توان معالجه ريشه را به اندكي بعد موكول كرد. در مواردي كه دندان كشيده مي شود درمان ، جايگزيني آنها با دندانهاي مصنوعي (پروتز ثابت و يا ايمپلنت) مي باشد كه به مراتب گرانتر است.

چند جلسه وقت براي درمان ريشه دندان لازم است؟
     معالجه ريشه اكثر دندانها را مي توان در يك جلسه انجام داد ولي بعضي از دندانها ممكن است به دو يا چند جلسه زماني نياز داشته باشند كه در اين موارد دندانها در پايان جلسات معمولاً پانسمان موقت مي گردند.

موفقيت درمان چقدر است؟
     در صورتي كه درمان ريشه بطور كامل و استاندارد انجام شود از موفقيت بالائي برخوردار است.

چه عواملي باعث عدم موفقيت در درمان ريشه مي گردد؟
     علاوه بر اشكالات تكنيكي و اتفاقات حين كار، انحناي زياد ريشه ها، وجود كانالهاي جانبي، دفاع بدن و ... ممكن است معالجه ريشه دندان را بخطر اندازد.

آيا اگر عصب درآورده شود، دندان مي ميرد؟
     خير، دندان بعد از معالجه ريشه(عصب) هنوز زنده مي ماند چونكه تغذيه خارجي آن از سمت بافتهاي در برگيرنده هنوز ادامه دارد. البته اين زنده ماندن به معناي آن نيست كه دندان مثل ديگر دندانها به تحريكات حرارتي و الكتريكي پاسخ مثبت دهد.

آيا پس از معالجه ريشه درد وجود دارد؟
     معمولاً مقداري درد و ناراحتي گذراي خفيف تا متوسط به دنبال از بين رفتن بيحسي تا چند روز وجود داشته كه با تجويز مسكن هاي ضد التهاب تسكين مي يابد. غالباً، ناراحتي و درد آنچنان نيست كه مانع فعاليت هاي روزانه شود. در مواردي كه درد زياد است ميتوانيد با دندانپزشك معالج تماس بگيريد.

آيا دندان بعد از معالجه ريشه تيره مي شود؟
     سابقاً دندانهايي كه درمان ريشه مي شدند به مرور تيره تر مي گشتند، ولي امروزه با پيشرفت هاي تكنيكي احتمال اين تغيير رنگ ناچيز بوده و اگر اتفاق افتاد، نيز با استفاده از روشهاي سفيد كردن و يا روكش هاي چيني و لامينت مي توان با آن مقابله كرد.

بعد از درمان ريشه، تاج دندان چگونه و با چه موادي بايد ترميم شود؟
     نحوه ترميم تاج دندان بستگي به نسج باقيمانده و دندان مبتلا دارد. در دندانهايي كه متحمل نيروهاي سنگين جويدن هستند و يا پوسيدگي آنها شديد بوده توصيه مي گردد كه با ترميم هاي مطمئن تري چون روكش هاي فلزي و چيني بازسازي شوند.

جراحي اندودونتيك يعني چه؟
     در مواردي كه درمان معالجه ريشه دندان به شكست مي انجامد. هنوز مي توان دندان را نجات داد. در اين موارد بعد از انجام بيحسي، دندانپزشك بافت لثه را به آرامي كنار زده و بافتهاي آماسي انتهاي ريشه را خارج نموده و يك پركردگي نيز در ته ريشه جهت ممانعت از عود ضايعه قرار مي دهد.

بعد از انجام درمان ريشه و ترميم نهايي آن، آيا اقدام ديگري لازم است؟
     ضروري است جهت ارزيابي موفقيت درمان در طولاني مدت، ظرف 6 ماه تا يكسال آينده مجدداً ويزيت بعمل آيد. در اين ويزيت دندانپزشك موفقيت درمان، سلامت انساج لثه و ترميم نهايي را ارزيابي مي كند.

مراحل درمان چگونه است؟
     بعد از انجام بيحسي(در موارديكه نياز باشد)، درمان شامل مراحل زير است:
مرحله يك: دستيابي به كانال
مرحله دوم: تعيين طول ريشه
مرحله سوم: تميز كردن و شكل دادن كانال ها
مرحله چهارم: پركردن كانال
مرحله پنجم: ترميم موقت
مرحله ششم: ترميم دائم

معالجه ريشه دندان (Root canal Therapy )
لابد همه اين ضرب المثل كه مي گويد:دنداني را كه درد مي كند بايد كشيد را شنيده ايد. ما هم بسيار شنيده ايم، ولي بايد توجه داشت كه سابقه اين ضرب المثل مربوط به زماني است كه علم دندانپزشكي وجود نداشته و افرادي بي صلاحيت مثل سلماني ها عهده دار امور دندانپزشكي بودند. دندانپزشكان امروزي نه تنها درد را از بين برده،بلكه باعث تگهداري دندانها در دهان مي شوند. از گذشته اي نه چندان دور تا بحال، عامه مردم لفظ عصب كُشي يا عصب كِشي را بجاي معالجه ريشه دندان بكار مي برند كه چندان صحيح نبوده و آنچه كه باعث رواج و شايع شدن اين اصطلاحات شده، تصور مردم با توجه به از بين رفتن درد دندان بدنبال معالجه ريشه مي باشد. قسمت سخت دندان تشكيل شده از ميناـ عاج و سمان، كه بافت نرمي را در داخل و وسط دندان بنام پالپ، احاطه كرده اند.

تعريف Root canal Therapy:
     اين عنوان از سه كلمه Root به معناي ريشه، و Canal به معناي مجرا و Therapy به معني معالجه تشكيل شده كه مفهوم كلي آن معالجه مجراي ريشه دندان مي باشد و شاخه اي از دندانپزشكي است كه شامل دانش و اعمالي است كه به معالجه و حفظ ريشه دندان مي پردازد.

پالپ چيست؟
     پالپ دندان بافت نرمي است كه در داخل دندان قرار گرفته و شامل عروق و اعصاب و سلولهايي مي باشد. حس، تغذيه، عاج سازي و دفاع ميكروبي از اعمال پالپ بشمار مي آيند.

چه عواملي باعث آسيب و صدمه با پالپ دندان مي شوند؟
     عوامل متعددي سبب آسيب به پالپ مي گردند كه عمده ترين آن تأخير در ترميم پوسيدگي ها و نتيجتاً گسترش آنها به پالپ دندان است كه سبب آلودگي پالپ به ميكروبهاي دهان مي شود. پالپ دندان همچنين ممكن است بر اثر ضربه اي ناگهاني حتي در مواردي چون ضربه قاشق و يا شكستن تخمه، پسته و بادام دچار التهاب و مرگ شود. تركهاي دندان، پركردگي هاي وسيع و بعضي از مواد ترميمي نيز سبب ساز هستند.

نحوه معالجه ريشه دندان چگونه است؟
     دندانپزشك بعد از بي حس نمودن دندان ( در موارديكه لازم است) اقدام به برداشتن پوسيدگي و تراش حفره دسترسي به پالپ دندان نموده و پالپ عفوني و بيمار را از ريشه خارج مي كند و بعد از تميز نمودن و خشك كردن مجراي ريشه و دندان جاي خالي پالپ را با موادي كه به همين منظور ساخته شده اند پر مي كند و سپس ترميم قسمت تاجي دندان صورت ميگيرد.

آيا همه دندانها به يك تعداد ريشه دارند؟
     خير، تعداد ريشه دندانها بطور معمول و طبيعي ين يك تا سه عدد مي باشد ولي دندانهايي نيز وجود دارند كه داراي يك يا چند ريشه اضافي هستند و در حين كار و با گرفتن راديوگرافي كشف مي گردند. بطور طبيعي دندانهاي قدامي داراي يك ريشه، دندانهاي آسياي كوچك داراي يك يا دو ريشه و دندانهاي آسياي بزرگ سه و چهار ريشه اي هستند.

اگر پالپي كه آلوده شده و ملتهب و دردناك است خارج نشود و به عبارتي معالجه انجام نگردد، چه اتفاقي مي افتد؟
     معمولاً درد آن بيشتر شده و بيمار را اذيت مي كند، ولي مواردي وجود دارد كه درد فروكش مي كند. بايد توجه داشت كه از بين رفتن درد دندان نشانة بهبودي پالپ دندان نيست و عفونت به سير خود ادامه مي دهد. سرايت عفونت به استخوان انتهاي ريشه باعث ايجاد گرانوم، كيست و يا آبسه مي گردد كه خود درد و ناراحتي ثانويه اي را به دنبال دارد. در صورت عدم معالجه ريشه دندان سير بيماري نهايتاً منجر به كشيدن و يا از دست دادن دندان خواهد شد.

چه مراقبت هايي لازم است تا دندان نياز به معالجه عصب نداشته باشد؟
     با مراجعه و معاينات منظم دندانپزشكي و رعايت اصول بهداشت دهان ودندان و ترميم پوسيدگي ها در مراحل اوليه موردي براي معالجه ريشه دندان بوجود نمي آيد.

آيا صحيح است دنداني كه معالجه ريشه شده، شكننده مي گردد؟
     دنداني كه پالپ آن درگير مي شود، معمولاً داراي پوسيدگي وسيع بوده كه مقدار زيادي از مينا و عاج را از بين برده است و گاهي دندانپزشك ناچار مي گردد كه مقداري از نسج سالم دندان را نيز براي دسترسي به پالپ بتراشد كه مجموعه اين عوامل بعلاوه خشك شدن دندان بر اثر از دست دادن تغذيه داخلي سبب ميگرددكه دندان ضعيف و شكننده گردد كه جاي نگراني ندارد، چونكه با ترميم هاي خاص و يا روكش نمودن دندان مي توان بر اين نقيصه، چيره شد.

چه عواملي در موفقيت معالجه ريشه دندان نقش دارند؟
     مهارت دندانپزشك ، تعداد ريشه ها قطر و انحناي آنها، وجود ريشه ها و كانالهاي اضافي و جانبي، نوع و قدرت بيماري زايي ميكروبها، دفاع بدن و نوع بيماري پالپ در پيش آگهي درمان مؤثرند.

آيا دنداني كه معالجه ريشه دندان شده و هنوز درد دارد را بايد كشيد؟
     معمولاً به دنبال معالجه ريشه دندان، از چند ساعت تا چند روز به درجاتي ممكن است دندان، درد داشته باشد كه با تجويز داروهاي مسكن برطرف ميگردد و جاي نگراني ندارد.

اگر درمان ريشه دندان شكست خورد، درمان بعدي چيست؟
     اكثر دندانهايي كه معالجه ريشه آنها با عدم موفقيت همراه شده را مي توان با جراحي هاي اندودونتيكس نجات داد. دندانپزشك بعد از بيحس نمودن، لثه دندان را به آرامي كنار زده و اقدام به قطع انتهاي ريشه نموده و آن را از انتها نيز ترميم مي: ند و دوباره لثه را مي دوزد. آيا فقط ممكن است پوسيدگي بسيار وسيع بوده و قسمت اعظم آن نيز از بين رفته باشد و درد نداشته باشد و يا در اثر ضربه حتي در سالهاي دور، پالپ آن مرده، ولي دردي نداشته باشد. عدم وجود درد دال بر نفي بيماري پالپ و يا عدم نياز به درمان نمي باشد.

پاتولوژي فك و دهان و صورت(آسيب شناسي)- علمي است كه علت، ويژگيها، نحوه عملكرد و تأثيربيماريهاي مرتبط با ناحيه فك و دهان و صورت را كشف و بررسي مي نمايد. كاردراين رشته شامل تحقيق وتشخيص بيماريها با استفاده از معاينات كلينيكي، راديوگرافي، ميكروسكوپي، بيوشيميايي و...مي باشد.

راديولوژي فك و دهان وصورت - تخصصي از دندانپزشكي است كه با تهيه و تفسير تصاوير واطلاعات بااستفاده ازاشعه هاي تابان به تشخيص و كنترل بيماريها و ناهنجاريهاي فك و دهان و صورت مي پردازد.

اشعه X

- مزاياي يك معاينه راديوگرافيك دندانپزشكي (با اشعه X) چيست؟
     بسياري از بيماريهاي دندانها و بافتهاي احاطه كننده آنها هنگام معاينه معمول دندانپزشكي ديده نمي شوند. از جمله مواردي كه يك معاينه راديوگرافيك آنها را آشكار مي كند عبارتند از: نواحي كوچك پوسيدگي بين دندانها، عفونت استخوان آبسه يا كيست، آبنورماليتي هاي تكاملي، بعضي انواع تومورها. كشف و درمان زود هنگام مشكلات دنداني از هدر رفتن پول و زمان جلوگيري كرده و باعث ممانعت از بروز ناراحتي هاي غير ضروري مي گردد. معاينه راديوگرافيك، مشكلاتي از ساختار دهان را كه در طي معاينه معمولي ديده نمي شود، آشكار مي سازد. اگر شما تومور پنهاني داشته باشيد، راديوگرافي ها ممكن است به شما كمك كند كه زودتر آن را كشف و درمان كنيد.

- ميزان اشعهX در راديوگرافي دندانپزشكي
     ما هرروز از طرق مختلف در معرض تشعشع اشعه X مي باشيم مثل لايه خارجي جو، مواد معدني خاك، وسايل موجود در خانه(مثل مانيتور كامپيوتر و صفحات تلويزيوني